اسم علمی این گیاه Camellia japonica ، از خانواده Theaceae می باشد. این گونه بومی آسیایی شرقی است و بصورت درخت یا درختچه با ارتفاع متوسط، دیده می شود. در گلدان ارتفاع این گیاه به ۲ تا ۳ متر می رسد. برگهای این گیاه دائمی، با لبه دندانه ای، نوک تیز و سبز رنگ می باشد و به طور متناوب روی ساقه قرار می گیرند . گلهای کاملیا منفرد بوده و جام گل ساده یا مضاعف دارند وبه رنگ های مختلف سفید، قرمز، ارغوانی دیده می شوند. حرارت زیاد موجب از بین رفتن گیاه می شود. به علاوه گیاه در زمستان به یک دوره سرمای متوسط احتیاج دارد. معمولا جوانه ها ی گل در اوائل زمستان، در درجه حررات بیش از ۱۸ درجه سانتی گراد تشکیل میشوند و وقتی جوانه ها به حد کافی رشد گردند گیاه را باید به محلی با درجه حرارت حداقل ۸ درجه سانتی گراد نگاه می دارند و گلها شروع به باز شدن می نمایند.

مراقبت: کاملیا به نور متوسط ، حرارت معمولی، آبیاری متوسط تا زیاد، رطوبت ۷۰ تا ۹۰درصد و خاک اسیدی احتیاج دارد.

روش تکثیر: برای تکثیر این گیاه می توانید از ساقه های نیمه چوبی یکساله قلمه های انتهایی یا ساقه ای ، تهیه کنید و در پودر هورمون ریشه زایی فرو برده و در گلدان محتوی کمپوست مخصوص بذر قلمه بکارید . روی قلمه ها را با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید و خاک را مرطوب نگه دارید. بعد از ریشه دهی کامل، قلمه ها را به گلدان های بزرگتر حاوی کمپوست گلدانی منتقل کنید.

گل کاملیا ژاپنی یا گل رز زمستان از خانواده چای Theaceae یکی از بهترین گونه شناخته شده از کاملیا و بومی ژاپن، کره جنوبی و چین است.کاملیا در بین گیاهان خودرو (وحشی) در سرزمین اصلی چین (شاندونگ، شرق ژجیانگ)، تایوان، کره، جنوب و جنوب ژاپن یافت می شود و معمولاً در جنگل ها رشد می کند.شاخه های جوان آن قهوه ای متمایل به ارغوان و با افزایش سن مایل به خاکستری و قهوه ای می شوند.
برگ ها متناوب چرمی سبز تیره و دارای حاشیه بسیار ریز دندانه دار می باشند.
گل آن بین ماه های ژانویه و مارس شکفته می شود. دارای ساقه بسیار کوتاه است. گل ها معمولاً به تنهایی یا به صورت جفت هستند.
میوه آن شبیه کپسول با سه محفظه، هر کدام با یک یا دو دانه درشت قهوه ای می باشد.
معمولا جوانه های گل در اوائل زمستان، در درجه حرارت بیش از ۱۸ درجه تشکیل می شوند و وقتی جوانه ها به حد کافی رشد کردند، گیاه را در محلی با درجه حرارت حداقل ۸ درجه نگاه می دارند تا گل ها باز شوند.
کاملیا به نور متوسط، حرارت معمولی، آبیاری متوسط تا زیاد، رطوبت ۷۰ تا ۹۰ درصد و خاک اسیدی احتیاج دارد.
مخلوطی از سه قسمت خاک جنگلی و یک قسمت ماسه برای پرورش آن مناسب است.
کود مورد نیاز این گیاه را می توان به مقدار ۲ گرم سولفات آمونیوم و ۲ گرم کود معمولی در یک لیتر، هر دو هفته یکبار از بهمن تا مرداد، مورد استفاده قرار داد.
برگ های گرد آلود را با دستمال نرم تمیز کنید. از مواد براق کننده شیمیایی استفاده نکنید. ریزش برگ ها در زمستان طبیعی است.
در صورت جابجا نمودن و چرخاندن گلدان شکوفه های آن قبل از باز شدن می ريزند.